Musiła ž tak zdarycca, što na zło sučasnym fieministkam, hetamu antybijałahičnamu frontu hłabalnaha lavackaha ruchu, Marharet Tetčer — pieršaja žančyna na čale Vialikaj Brytanii i samaja vybitnaja
Bieskampramisnaja abarona svabody čałavieka, pryčym uśviedamleńnie, što ekanamičnaja svaboda badaj što važniejšaja i fundamientalniejšaja za jakujuś inšuju svabodu (ci što za jaje niekatoryja vydajuć) — heta hałoŭnaja jaje spadčyna, hałoŭny jaje prykład.
Jana prapaviedvała pryncyp, što
hramadstva moža raści tolki tady, kali ludziam raźviazvajuć ruki i kali čynoŭnik pierastaje stajać u ich nad dušoj.Tolki tady ludzi mohuć pieratvarycca sa statka parazitaŭ, jakija ličać, što im usie vinavatyja, u hramadstva Asobaŭ ź vialikaj litary. Heta doŭhi i składany šlach, ale alternatyvy niama:
svabodny rynak i svabodnaja, adkaznaja za samu siabie asoba — nieabchodnaja pieradumova dla pośpiechu krainy, heta dakazana ŭsioj historyjaj jeŭrapiejskaj cyvilizacyi.Dziaržava ŭ takoj sistemie tolki sočyć za paradkam, staić na «padstrachoŭcy», dapamahajučy najbolš słabym i stvarajučy minimalnyja startavyja ŭmovy — ale nie bolš za heta.
Adychod ad hetych pryncypaŭ — šlach da katastrofy, jak my mahli pierakanacca na praktycy sami,staŭšy častkaj manumientalnaha pravalnaha sacyjalistyčnaha i etatysckaha ekśpierymienta pad nazvaj SSSR i dahetul žyvučy nastupstvami hetaha ekśpierymientu.
Hołas rozumu zaŭždy hučyć słabiej za pramovy papulistaŭ. A
papulizm pa vyznačeńni byvaje tolki levy, tolki sacyjalistyčny:«uziać usio dy padzialić», siońnia bieručy — uziać dy abvinavacić va ŭsich biedach buržujaŭ, habrejaŭ i Dziarždep ZŠA. Tamu heta zaŭsiody maleńki cud, kali ŭ razbeščanaj sacyjalistyčnym papulizmam Jeŭropie na supolnych vybarach pieramahaje pravy ŭrad z pravilnymi pravymi idejami. Tetčer, pad čyim načałam kansiervatary pieramahali try razy zapar, tut apynułasia sapraŭdnaj čaraŭnicaj.
Dla Biełarusi ž Tetčer — heta taksama čałaviek, jaki zaŭždy kłapaciŭsia za los akupavanaj kamunistami Ŭschodniaj Jeŭropy, aktyŭna padtrymlivaŭ savieckuju «Pieriestrojku» i imknieńnie Michaiła Harbačova refarmavać i demakratyzavać tatalitarnuju savieckuju sistemu. Nie ŭ apošniuju čarhu dziakujučy tetčaraŭskaj vonkavaj palitycy Biełaruś razam ź inšymi savieckimi respublikami adnaviła svaju niezaležnaść, heta nikoli nielha zabyvać.
I jašče cytata «Žaleznaj łedy», jak byccam by natchnieńnie dla Biełarusi:
«Bahaćcie krainy nieabaviazkova zaležyć ad pryrodnych resursaŭ, ich adsutnaść moža jamu navat spryjać. Hałoŭny resurs — heta Čałaviek. Što pavinna rabić dziaržava, dyk heta stvarać umovy dla raskryćcia čałaviečaha talentu».
Vialikaja palityk, vialikaja aratarka, vialikaja lidarka. Viečnaja pamiać.
