Kolkaść bonusaŭ i dabrotaŭ, atrymanych u apošniuju noč viasny 2012 hodu, chiba nie pieraŭzychodzić navat «załaty doždž» kanca minułaha hodu, kali Biełaruś atrymała biesprecedentnyja źnižki na haz i naftu. Nie, pa hrošach tady, vidać, bolš, ale nie ŭ adnych ich ščaście.
Pieraličym pa punktach:
* abiacańnie bližejšym časam vydać daŭno abiacany, ale dahetul nia vydany čarhovy tranš kredytu banku EŭAzES — 400 młn. dalaraŭ.* abiacańnie bližejšym časam pačać vydzialeńnie kredytu na pabudovu AES — 240 młn. dalaraŭ.
Heta častka hrašovaja i pryčym niemaleńkaja. Zrazumieła, abiacańni nie zaŭsiody vykonvajucca, ale dadzienyja publična novaśpiečanym kiraŭnikom vialikaj dziaržavy da niečaha jaho abaviazvajuć.Nichto ž ź jazyk nie ciahnuŭ. Da taho ž varta pryhadać, što kredyt EŭrAzES zatrymlivali z pryčyny taho, što Biełaruś nie vykonvała jaho ŭmovy, pryvatyzacyja išła tempam, značna bolš pavolnym, čym abiacałasia, a apošnim časam prahučali hroznyja zajavy
Ale, jak vyśvietliłasia, i nia treba. Palityčnaje rašeńnie pabivaje ŭsie «drobnyja» ekanamičnyja raźliki. Zastalisia ŭ minułym časy, kali ministar Kudryn praročyŭ Biełarusi finansavuju katastrofu, a prezydent Miadźviedzieŭ — papikaŭ za niepiśmiennuju ekanamičnuju palityku.
Čarhovy bonus: zajava pra toje, jakuju ŭdałuju ekanamičnuju palityku pravodzić biełaruski ŭrad.
Heta syhnał, ustanoŭka naščadkam Kudryna ŭ rasiejskim uradavym aparacie, što raźliki ź Biełaruśsiu — sprava palityčnaja i ich liberalnyja mierkavańni tut majuć druhasnaje značeńnie.
Jašče adzin bonus: Supolnaja zajava Łukašenki i Pucina ab procidziejańni sankcyjnaj palitycy adnosna krain Adzinaj ekanamičnaj prastory.
Zdajecca, ničoha novaha: była padobnaja zajava z prezydentam Miadźviedzievym, była — z premjeram Pucinym. Ale pryhadajem — heta adna ź pieršych źniešniepalityčnych zajavaŭ Pucina ŭ
Pucin nia tolki daŭ, jon i daŭ mahčymaść Łukašenku ŭziać. Čaho vartaja adna zajava biełaruskaha kiraŭnika, što Biełaruś — samy vierny, samy lepšy sajuźnik Rasiei? Jak kažuć — pry žyvym Kazachstanie i Nazarbajevie. I Pucin ni słovam nie papraviŭ haścinnaha haspadara, nie skazaŭ, što i inšyja sajuźniki taksama važnyja i darahija.
Heta pomsta i revanš Łukašenki za letašnija kramloŭskija tłumačeńni nakont vyklučnaj roli Nazarbajeva i jahonych idej eŭrazijstva.
Nu, a akramia psychalohii jość i prahmatyka: za takuju addanaść i viernaść Maskva pavinna… nu sami razumiejecie.
Možna, zrazumieła, skazać, što heta takaja vasalnaja «pieramoha», što nasamreč za hetyja ekanamičnyja i psychalahičnyja «pierniki» Łukašenka budzie vymušany addać apošniaje. Ale nakont druhoha ŭžo davodziłasia pisać, analizujučy apošni vizyt Pucina ŭ ranhu prezydenta ŭ 2007 hodzie: jak raz pra peŭnyja abiacańni Biełarusi, akramia jak spryjać dalejšaj intehracyi, ni tady, ni zaraz publična nie było skazana ničoha. A niepubličnyja abiacańni, navat kali jany byli, nie vykonvać značna praściej.
Što da vasalnych adnosinaŭ, to i ŭ siaredniavieččy časam zdarałasia, što jany byli pavodle formuły «chvost krucić sabakam».
Čamu ž tak atrymałsia, čamu ŭ čarhovy raz Łukašenka, pazbaŭleny, zdavałasia b, svabody maneŭru, zdoleŭ razyhrać lubimuju, chacia i krychu zaježdžanuju kambinacyju «pacałunki ŭ abmien na…»?
Tak vyhladaje, što adkarkoŭvać šampanskaje Łukašenka moh nasamreč krychu raniej — kali Pucin demanstratyŭna admoviŭsia jechać u ZŠA na pasiadžeńnie «vialikaj vaśmiorki». Hetkaje paŭtareńnie pavarotu samalotu premjera Prymakova nad Atlantykaj, tolki biez palotu. — «pierazahruzka nazad». Ci nadoŭha hety vybar rasiejskaha prezydenta — možna spračacca, ale demanstratyŭny charaktar i toje, što z hetaha pačynajecca novaje carstvavańnie, havorać, što nie na paru miesiacaŭ.
Nu, a dalej usio prosta. Dla kanfrantacyi patrebnyja sajuźniki, paśla skandału, na fonie mlava, a časam i burnaciakučaj «Bałotnaj», patrebny choć jaki źniešniepalityčny pośpiech, demanstracyja, što Rasieja, pryčym Rasieja ŭ kanfrantacyi, nie samotnaja ŭ śviecie. Tut nie prydatny ni Nazarbajeŭ, jaki zusim nie źbirajecca kanfrantavać z Zachadam, bałazie toj zrabiŭ vyhlad, što rasstrełu rabočych jak i nie było, ni kitajskija tavaryščy, ŭ jakich naahuł svaje adnosiny z Zachadam, svaje vojny i svaje zamireńni.
Nu voś metadam vyklučeńnia i atrymałasia, što padychodzić tolki Łukašenka. Jon i padyšoŭ, pačakać u aeraporcie tolki daviałosia.Ale heta, mahčyma, takaja drobnaja źniavaha, zroblenaja z pryčyny taho, što iznoŭ jon patrebny i iznoŭ davodzicca jaho asypać roznymi padarunkami. Nu dyk chaj choć pasiadzić pačakaje.
Usio heta — nie na hady. Moža źmianicca sytuacyja ŭ Rasiei, moža źmianicca palityka Pucina adnosna Zachadu, jak jana mianiałasia ŭ minułym. Ale zaraz treba pryznać, što dyktavańnia ŭmovaŭ, taho samaha «nachileńnia», jakoje časta ŭzhadvaje Łukašenka, nie atrymałasia. Daviałosia vieźci padarunki zaklatamu siabru, ŭ jakim iznoŭ uźnikła patreba ŭ miežach vybaru, zroblenym haspadarom Kramla.
