Kamanda niezaležnych biełaruskich kiniematahrafistaŭ prezientavała finalny trejler trahikamiedyi «HaraŠ», premjera jakoj adbudziecca 7 listapada na XXII Minskim mižnarodnym kinafiestyvali «Listapad».
Padčas prezientacyi rolika 21 kastryčnika ŭ staličnym pab-kłubie «Hrafici» scenaryst i režysior filma Andrej Kurejčyk taksama pradstaviŭ publicy stvaralnikaŭ karciny i akcioraŭ, jakija ihrali ŭ joj. Spačatku «HaraŠ» zadumvaŭsia jak sieryjał, adnak u pracesie zdymak jaho stvaralniki zrazumieli, što atrymlivajecca poŭnamietražny film z zakončanym siužetam.
fota Dźmitryja Bruško, Tut.by
Hałoŭny hieroj — aŭtamiechanik, jakoha ihraje małady akcior Respublikanskaha teatra biełaruskaj dramaturhii Arciom Kureń, — vymušany viarnucca ŭ Biełaruś z ZŠA. U Minsku jamu ŭdajecca znajści pracu tolki ŭ haražnym STO ŭ mikrarajonie Šabany. Tam jon sustrakaje miascovych miechanikaŭ, jakich ihrajuć muzykanty rok-hurtu «Niejra Dziubiel» Alaksandr Kulinkovič i Juryj Navumaŭ. Pamiž hierojami pastajanna adbyvajucca kalizii z-za roznaha śvietaŭsprymańnia — zachodniaha ź jaho ŭstojlivymi maralnymi kaštoŭnaściami i typova savieckaha.
U pracesie zdymak sens filma absalutna transfarmavaŭsia, paviedamiŭ Andrej Kurejčyk.
«My kreatavali, prydumvali i raptam zrazumieli, što film tyčycca vielmi surjoznaj prablematyki, choć spačatku my zadumvali kamiedyju pra šabanaŭskich ślesaraŭ, — skazaŭ režysior. — A vyśvietliłasia, što heta kino pra samaidentyfikacyju biełaruskaj nacyi. My inšym razam ździŭlalisia, jak heta saŭkovaja śviadomaść u nas ujełasia, jak my nie zaŭvažajem jaho absurdnaści, jak prystasoŭvajemsia da žyćcia navat u hetych strašennych umovach. Naša kino ŭsio heta adlustroŭvaje».
Na prezientacyi trejlera Kurejčyk skazaŭ, što nazva filma, naŭmysna pamyłkovaje napisańnie słova «haraž» ź litaraj «š» na kancy, poŭnaściu adpaviadaje jaho sensu. Na jaho dumku, u Biełarusi de-fakta isnujuć čatyry nacyjanalnyja movy: ruskaja, biełaruskaja, «trasianka» i mova «saŭka».
«Mova «saŭka» — heta asobnaja mova, — zaznačyŭ režysior filma. — Jon nie tolki ŭ słovach, jon u estetycy, sensie žyćcia, našym bycie, jon u varjackaj architektury mikrarajonaŭ, jakija akružajuć Minsk. «Haraš» — heta nie «trasianka», heta ŭvasableńnie saŭkovaj movy, jakaja pranizała ŭsiu našu krainu, asabliva ŭ apošnija dziesiacihodździ, i vyrvaŭ nas ź jakohaści kankretnaha kulturnaha kantekstu. Ci to my nacyja, ci to nie, ci to my Jeŭropa, ci to Rasija. Jeŭrapiejcy nazvali b heta multykulturalizm, a ja nazvaŭ heta «haraš». «Haraš» u Šabanach — heta Biełaruś na ŭskrainie Jeŭropy».
fota Dźmitryja Bruško, Tut.by
Aŭtary prajekta pastavili pierad saboj metu dakazać mahčymaść zdymki «niezaležnaha niekamiercyjnaha kino pra Biełaruś bieź dziaržaŭnaj padtrymki abo dyktatu pradziusaraŭ». Zdymki filma pačalisia ŭ kancy červienia i zaviaršylisia ŭ žniŭni. Biudžet karciny skłaŭ mienš za 5 tys. dołaraŭ, usie srodki ŭkłali aŭtary prajekta.
