Муратава — фігурантка справы аб блакаванні чыгуначных шляхоў і развешванні пудзіл у Брэсце. Ёй былі выстаўленыя абвінавачванні па ч. 2 арт. 339 КК (Злоснае хуліганства). З 26 студзеня і да суда дзяўчына знаходзілася пад хатнім арыштам.
У віну Муратавай ставілася вывешванне манекена (лялькі-пудзіла) з надпісамі «АМАП».
18 мая Аліна была асуджаная судом Ленінскага раёна Брэста на 1 год пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму. А праз месяц — выйшла замуж у мясцовым СІЗА.
Аліна і Валеры
«Мы разам з Алінай ужо каля 4 гадоў, — расказаў «Нашай Ніве» Валеры, цяпер ужо муж дзяўчыны. — Якраз перад яе хатнім арыштам з'ехаліся. Размовы пра шлюб у нас да таго былі, але мы не спяшаліся. А тут такія падзеі — ну і вырашылі, што гэта будзе правільным, распісацца зараз. І з майго боку — гэта такая дадатковая падтрымка для Аліны. Тым больш, што вяселле мы ў любым выпадку асабліва святкаваць не збіраліся.
Я сабраў дакументы: дазвол у суддзі, паперы з ЗАГСа, усё перадаў у СІЗА, там прызначылі дату — 15 чэрвеня. Ну і сёння мы распісаліся. Я прыйшоў у звычайных джынсах — туды ж, у СІЗА, нават з кветкамі не прапусцяць.
Пярсцёнкі нам дазволілі адзець, але амаль адразу пасля знялі.
Сведкаў не было. Прысутнічала дзяўчына — работніца СІЗА і той, хто распісвае, з ЗАГСА.
У Аліны быў нармальны настрой: была бадзёрая. Выглядае добра, можа нават паправілася трохі. Цікава, што яна яшчэ раніцай не ведала, што вяселле будзе менавіта сёння: я пісаў ёй ліст, але ён, здаецца, не паспеў дайсці. Вось такі быў сюрпрыз.
Пасля нам далі хвіліны 2 пагаварыць і Аліну адразу вывелі.
Ці ўпэўнены я ў такім учынку? Канечне! Што я дачакаюся яе, то таксама ўпэўнены на ўсе 100. Каб не быў упэўнены, то пра шлюб і не думаў бы. Сваякі таксама не адгаворвалі, ды і не іх гэта справа. Мы з Алінай усё ж не падлеткі: мне 31, ёй 27».
