У ЗША памёр грамадскі дзеяч Уладзімір Набагез.
паведаміў «Нашай Ніве» сп. Янка Запруднік.
Уладзімір Набагез нарадзіўся 20 кастрычніка 1919 г. у Сяльцы на Наваградчыне ў сялянскай сям’і. Яго бацька ваяваў у Першую сусветную ў царскай арміі, зарабіў два Георгіеўскія крыжы.
У. Набагез вучыўся — а яго радзіма ў 1921 г. адышла палякам — разам з Барысом Рагулем, Язэпам Сажычам, Янкам Гутарам у беларускай філіі польскай гімназіі імя Міцкевіча ў Наваградку. Дарэчы быў адзіным хлопцам з Сяльца, хто здабыў сярэднюю асвету (матуру, як тады казалі).
У 1939 г. прызваны ў польскае войска («пратрымалася наша войска некалькі дзён — ішлі ланцугом, бы бараны»), трапіў у нямецкі палон.
Намаганнямі беларускіх дзеячоў быў вызвалены ў ліпені 1941 г. Жыў у Кёнігсбергу, Данцыгу (Гданьску), працаваў пры Беларускім прадстаўніцтве пры нямецкім Арбайтсфронце.
Па сканчэнні вайны паступіў на медыцынскі факультэт Марбурскага універсітэта, уваходзіў у Беларускае студэнцкае згуртаванне. У 1949 г. перабраўся ў Лювенскі універсітэт (Бельгія), які скончыў з дыпломам доктара медыцыны.
У 1956 г. пераехаў у ЗША,
працаваў у
У ЗША Набагез пазнаёміўся і ажаніўся з канадкай французскага паходжання Ёландай. У шлюбе нарадзіліся двое сыноў — Янка і Андрэй.
Уладзімір Набагез браў актыўны ўдзел у грамадскім жыцці,
быў сябрам
Ён пісаў: «Калі часам распавядаю людзям пра сваё жыццё, чую ў адказ: «Ой, як шмат вы дабіліся!»
Не, адказваю, нічога надзвычайнага я не рабіў — папросту ўмеў прыстасавацца да цяжкіх умоваў і перамагчы іх».
Набагезы. Справа налева: Уладзімір Набагез, Янка, Ёланда, Андрэй, фота з архіва Аляксандра Адзінца.
