«Сумная навіна прыйшла з ЗША.
Ва ўзросце 92 гадоў ад хваробы, выкліканай каранавірусам, памёр вядомы гісторык беларускага нацыянальнага, рэвалюцыйнага і вызвольнага руху, мемуарыст, грамадскі дзеяч і педагог Барыс Самуілавіч Клейн, — піша ў фэйсбуку Аляксандр Фядута. —
Абарвалася яшчэ адна нітачка, што звязвала нас з Васілём Быкавым і Аляксеем Карпюком. Пайшоў трэці з «гродзенскага трохкутніка» 1968 года. Чалавек, які здолеў не скарыцца сістэме, адстаяць сваю годнасць і прафесійную рэпутацыю.
Апошні ліст ад яго прыйшоў прыкладна два тыдні таму. Ён шчыра перажываў за Беларусь, даваў парады, якімі, на жаль, я не мог скарыстацца, але якія ад таго не станавіліся менш слушнымі і кранальнымі.
Памяць пра Барыса Самуілавіча захаваецца ў яго кнігах, у мемуарах яго сяброў Быкава і Карпюка, у шматлікіх архіўных дакументах, з якімі ён працаваў і на «пашпартах» якіх засталіся яго пазнакі.
Сышоў моцны, мудры, горды чалавек. RIP».
Барыс Клейн нарадзіўся ў 1928 у Віцебску (яго родны брат — вядомы савецкі гісторык Леў Клейн), вучыўся ў Ленінградскім універсітэце на юрыдычным факультэце, кароткі час працаваў у пракуратуры, пасля вярнуўся ў Беларусь, у Гродна, дзе пазнаёміўся і пасябраваў з Васілём Быкавым і Аляксеем Карпюком.
Клейн, выкладчык гісторыі, не хаваў свайго стаўлення да ўварвання савецкіх войскаў у Чэхаславакію ў 1968. Яго разам з Васілём Быкавым у канцы 1960-х збівалі ў Гродне невядомыя проста насупраць аддзялення міліцыі, іх тэрарызавалі праз тэлефон. Клейна спрабавалі вербаваць у КДБ, а калі не ўдалося — забралі навуковую ступень і забаранілі выкладаць. Ён вымушаны быў працаваць юрыстконсультам на гародніннай базе.
Вярнуць навуковую ступень удалося толькі ў канцы 1970-х. У 1992 Барыс Клейн эміграваў у ЗША.
