Заўтра ў Гірстунах ля Глыбокага пахаваюць прах Віктара Сянкевіча. Сянкевіч памёр яшчэ 26 верасня, а прах прывёз з Сан-Францыска ў Глыбокае сын Майкл (Міхаіл).
Віктар Сянкевіч (сапр. Сенькавец) нарадзіўся 19 студзеня 1926 г. ў Гірстунах. З лета 1944 г. на эміграцыі. Разам з іншымі курсантамі школы БКА перайшоў на бок французскіх партызан антыфашысцкага супраціву. Быў уключаны ў Другі польскі корпус генерала Андэрса. Разам з іншымі жаўнерамі-беларусамі браў удзел у вызваленні італьянскай Балонні.
Сянкевіч удзельнічаў у арганізацыі ў італьянскай Модэне ў сакавіку 1946 г. Першага з'езда беларусаў вайскоўцаў з арміі Андэрса. У канцы 1946 г. браў удзел у стварэнні Згуртавання беларусаў Вялікабрытаніі.
У 1958 г. скончыў факультэт філасофіі Мадрыдскага універсітэта. Абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Пачаткі княства Літоўскага».
У сваім артыкуле «Пра ўдзел беларусаў на заходніх франтах Другой сусветнай вайны» (часопіс «Зважай», 1977, №2) даследаваў статыстыку польскіх узброеных сіл, што былі ў складзе войска Вялікабрытаніі, і прыйшоў да высновы, што ў барацьбе супраць гітлераўскіх акупантаў прымала ўдзел 30 867 жаўнераў беларускага паходжання.
У 1958-61 гг. працаваў у беларускай секцыі Іспанскага нацыянальнага радыё.
Для беларускай секцыі «Радыё Свабода» пачаў пісаць з 1965 г. (псеўданім Язэп Барэйка) Рэгулярна вёў перадачу пад назвай «Беларускі гістарычны каляндар».
3 1992 г. на пенсіі, жыў каля Сан-Францыска.
